Blog: “Voor iedereen die twijfelt: gewoon doen. Je kunt altijd terug. Maar waarschijnlijk wíl je dat niet meer”

Na zeven jaar als loodgieter te hebben gewerkt, kreeg Arno het telefoontje dat zijn loopbaan veranderde. “Mijn oud-docent zei: ‘Jij hoort hier voor de klas, je weet precies hoe het er in de praktijk aan toe gaat.’ Zelf vond ik dat ik nog niet ervaren genoeg was,” vertelt hij. “Maar hij en mijn omgeving zeiden allemaal: gewoon doen. En als het niks is, kun je altijd weer als installateur aan de slag. Dat gaf me het laatste zetje.” Een jaar later kijkt Arno met trots terug: “Het was een van mijn beste keuzes ooit. Die eerste stap is het spannendst, maar daarna voelt het al snel vertrouwd. En het is leuk om terug te zijn op de plek waar ik zelf studeerde.”

Een warm welkom bij Curio

De start bij Curio verliep boven verwachting goed. “Ik werd echt warm ontvangen. Het team was betrokken en behulpzaam,” zegt Arno. “Ik mocht het eerste jaar veel meekijken met een collega, en tegelijk draaide ik mijn eigen klassen. Daardoor kon ik leren en direct toepassen wat ik zag.” Hoewel Curio een grote organisatie is, voelt het voor Arno juist klein en hecht. “We werken echt als één team. Daardoor voelt het niet groot, maar juist persoonlijk.”

Interactieve lessen

Inmiddels heeft Arno zijn eigen draai aan het lesgeven gevonden. “Ik ben meer van blended leren,” legt hij uit. “Niet alleen zenden, maar interactief bezig zijn met de studenten. Bijvoorbeeld met quizzen, dat houdt het levendig voor hen én voor mij.” Wat hem het meest aanspreekt in het docentschap, is niet alleen de techniek zelf, maar vooral het contact met studenten. “Het dagelijkse praatje met ze vind ik het leukste wat er is. Ook is het belangrijk dat studenten zich durven openstellen,” zegt hij. “Dat ze fouten durven maken, hun verhaal kwijt kunnen. Als mentor vind ik dat echt waardevol.”

Honderd vragen

Arno geeft eerlijk toe dat niet alles vanzelf ging. “De administratie was even schakelen,” lacht hij. “In de bouw was alles praktisch, hier moet je meer plannen en registreren. Ik heb mezelf echt structuur moeten aanleren. Maar ook dat leer je met de tijd.” Hij krijgt veel energie van zijn studenten. “Je ziet ze groeien in een jaar tijd: van verlegen jongens tot zelfverzekerde vakmensen. Dat geeft echt voldoening.” Ook zijn team is een belangrijke bron van energie. “We hebben elke dinsdag overleg. Iedereen helpt elkaar, je kunt honderd vragen stellen en niemand moppert. Dat zegt veel over de sfeer.”

Opleiden en ontwikkelen

Naast zijn werk start Arno binnenkort met een post-hbo-opleiding om zijn pedagogisch didactisch getuigschrift (PDG) te halen. “Dat vind ik echt een pluspunt van Curio,” zegt hij. “De opleiding wordt volledig vergoed, en dat laat zien dat Curio echt wil investeren in zijn mensen.” Ook buiten de PDG-route krijgt Arno volop kansen om zich te ontwikkelen. “Via de Curio academie kun je cursussen volgen over van alles: van AI tot persoonlijke ontwikkeling. Dat is goud waard.”

Balans tussen werk en privé

Hoewel het onderwijs soms pittig kan zijn, geniet Arno juist van de balans. “Je werkt hard, dat klopt.  In de weken dat je lesgeeft, moet je echt pieken,” zegt hij. “Maar dat hoort erbij. Het mooie is: na een aantal intensieve weken komt er altijd weer een vakantie aan. Dat maakt het goed vol te houden.” Met twee jonge kinderen is hij daar extra dankbaar. “Ik heb nu tijd om in de schoolvakanties gewoon thuis te zijn. Dat had ik in mijn vorige baan nooit gehad. Mijn vrouw werkt buiten het onderwijs, en voorheen moesten we altijd van alles regelen met opvang. Nu niet meer: ik ben er gewoon. Dat is echt een groot voordeel.”

Spannende stap

Arno weet uit eigen ervaring dat de stap van installateur naar docent installatietechniek groot kan zijn. “Veel mensen in de bouw en installatie hebben het gewoon goed naar hun zin,” legt hij uit. “Ze doen mooi werk, hebben vaste klanten en genoeg uitdaging. Dan is de stap naar het onderwijs best groot.”

Daarnaast merkt hij dat er soms twijfel speelt. “Sommigen denken: kan ik wel voor een klas met jongeren staan? Of: ben ik digitaal handig genoeg voor al die systemen? Dat herken ik wel, dat dacht ik eerst ook. Maar je groeit daar vanzelf in. Je hoeft niet alles meteen te kunnen.” Hij glimlacht: “Voor iedereen die twijfelt zou ik zeggen: gewoon doen. Je kunt altijd terug. Maar waarschijnlijk wil je dat niet meer.”

Liefde voor het vak

De liefde voor installatietechniek blijft altijd, vertelt Arno. “Het is zó divers,” zegt hij enthousiast. “De ene dag werk je aan een warmtepomp, de andere aan een cv-ketel of een stukje riolering. Maar het kan ook iets simpels zijn, zoals een keukenkraan vervangen. Geen dag is hetzelfde.”

Juist die afwisseling maakt het vak volgens hem zo mooi. “Als je al die onderdelen bij elkaar neemt, heb je een beroep dat nooit saai wordt. En dat probeer ik mijn studenten ook te laten zien: hoe breed en afwisselend het is, en dat je je altijd verder kunt ontwikkelen in de richting die bij je past.”

Geen moment spijt

Arno glimlacht als hij terugdenkt aan zijn eerste weken. “Die waren spannend hoor. Mijn collega was ziek en ik moest meteen voor mijn eigen klas staan. Ik zweette peentjes! Maar uiteindelijk ging het prima, en daarna werd het alleen maar beter.” Nu, een jaar later, weet hij het zeker: “Ik zou het zó weer doen. Alleen met minder twijfel. Want dit werk past gewoon bij mij.”

Wat hem daarbij extra motiveert, is de waardering die hij krijgt. “In de techniek hoorde je zelden iemand zeggen dat je iets goed had gedaan,” vertelt hij. “In het onderwijs is dat anders. Hier hoor je gewoon van collega’s dat je goed bezig bent. Dat geeft echt energie.”

Wil jij, net als Arno, jouw vakkennis doorgeven aan de volgende generatie?

Bekijk onze vacature voor docent installatietechniek bij Curio en ontdek wat het onderwijs jou kan brengen.