Blog: "Gepensioneerde bouwt en sjouwt zich voldaan moe bij Curio isk"

‘Kan niet’ staat niet in het woordenboek van Gérard Oirbans (59). De gepensioneerd marineman heeft één credo: kan het niet linksom, dan gaat het rechtsom gebeuren. Als facilitair medewerker bouwt, sjouwt en onderhoudt hij de hele dag. Vermoeiend, maar ook heel dankbaar. En hij heeft veel contact met leerlingen en leerkrachten. Hij kent elk gaatje van het schoolgebouw van Curio isk aan de Drebbelstraat in Bergen op Zoom. “Mijn pand,” zegt hij trots. Gérard houdt ook toezicht in de aula en begeleidt de stagiairs van de Curio mbo opleiding beveiliging. “Ik ken elk risico. Knippert vandaag een noodlampje niet en morgen wel? Dan valt me dat meteen op.”

De vrijheid. Dat is wat Gérard zo fijn vindt aan zijn werk. “Ik mag bepalen wat ik zelf doe en wat ik aan bijvoorbeeld een klusbedrijf overlaat. Niemand die op mijn vingers kijkt.” Ook het contact met de leerlingen van Curio isk bevalt Gérard enorm: een mix van 28 nationaliteiten en van alle leerniveaus. Meneer Gérard is een bekend gezicht voor de leerlingen. “Ze moeten bij mij zijn voor een nieuwe pen, een extra potlood of een laptop. Maar ook als ze een taak hebben gekregen. Sommigen leren door plaatjes te knippen en te plakken, anderen zijn heel pienter. Dat spreekt me aan.“

'In dit pand mag ik meer dan pleisters plakken'

Gérard heeft voldoening van zijn werk. Het pand aan de Drebbelstraat is in ieder geval de komende 10 jaar van Curio. “Zit je maar 1 jaar in een gebouw dan mag je qua onderhoud alleen pleisters plakken. Elke euro die je aan zo’n gebouw besteedt is er dan één te veel. Hier mag ik alles aanpakken. Dit pand heb ik ingericht tot wat het nu is. Ik heb alles zelf voor elkaar gekregen. In 2023 staan er een paar grote klussen op de agenda: er komt andere vloerbedekking, ik pak de toiletgroepen aan en het pand vraagt om een verfje.” En dan is er natuurlijk nog het ‘dagelijks’ onderhoud. “Het echte boren en timmeren doe ik buiten de lessen om. Anders hebben de leerlingen te veel last van het geluid.”

Met je tijd meegaan onder het motto ‘kan niet bestaat gewoon niet’

Als facilitair medewerker gaat Gérard met de tijd mee. “Nieuwe technieken vind ik interessant. Digiborden bijvoorbeeld. Ik ga ook de 22 lokalen verduurzamen met led.” Geen dag is hetzelfde voor Gérard en hij is overal bezig. Tafels verhuizen, een leerling begeleiden bij een taak op het plein, het pand in kaart brengen en controlerondes lopen. Zijn er ook dingen die Gérard niet aanpakt? “Ik kan alles. Ik kijk een kwartier naar wat er moet gebeuren en dan begin ik er aan. Het kan soms mislukken, maar meestal lukt het wel.” Gérard is dan ook wel wat gewend als marineman. “Toen zat ik maanden achter elkaar op een schip. Dan moet je alles zelf doen. Brand? Zal je zelf moeten oplossen. Zat de wc verstopt, dan ging je tot je schouder in de drek om het in orde te maken. ‘Kan niet’ bestaat gewoon niet.”

‘Ik zou dit tot mijn zestigste doen, maar het is te leuk. Ik blijf in ieder geval tot mijn 62ste’

Gérard begon op zijn 54ste met werken bij Curio, omdat hij zich na al 7 weken pensioen bij de marine enorm verveelde. “Toen dacht ik dat ik tot mijn zestigste zou doen. Maar ik vind het zo leuk. Ik blijf in ieder geval tot mijn 62ste. Dan zou ik vier dagen kunnen gaan werken. Het zou zomaar kunnen dat ik dan blijf. Ik ben aan het einde van de week echt moe, maar wel voldaan moe.”